Uw advocaat in Amsterdam! Voor erfrecht, schade en aansprakelijkheid, oplichting, familierecht, beleggingsfraude, arbeidsrecht en bankrecht.
Vertrouwen is goed, maar controle is beter. Dit blog gaat over het risico op fraude bij verenigingen en stichtingen: de greep in de kas door de penningmeester (die door iedereen werd vertrouwd, maar kennelijk niet gecontroleerd). Wat kan een bestuur doen als dit soort fraude wordt ontdekt?
ING heeft van het Openbaar Ministerie een hoge boete gehad omdat de bank niet goed optreedt tegen witwassers. Criminelen die geld doorsluizen via ING worden door de bank niet op de juiste manier aangepakt. Er zijn veel ontwikkelingen op het gebied van witwassen, met name door nieuwe technologische mogelijkheden. De Nederlandsche Bank (DNB) houdt niet alleen toezicht op de stabiliteit, maar – geheel volgens de tijdgeest - ook op de integriteit van de financiële sector. [...]
Bij oplichting wil de dader graag buiten beeld blijven. Banken laten oplichters toe om een bankrekening te openen met een onduidelijke naam zodat de identiteit van de rekeninghouder onduidelijk is. Kan dan toch beslag worden gelegd op de bankrekening, hoewel je bij een gerechtelijke procedure wel moet weten wie de tegenpartij is?
Kraken van leegstaande panden komt nog steeds voor, ondanks een nieuwe wet die kraken strafbaar stelt. Wat kan een eigenaar doen als een pand wordt gekraakt? En waarom worden niet alle panden door de politie ontruimd sinds kraken strafbaar is?
Procederen is een essentieel grondrecht. Maar stel nu dat iemand onterecht en bij herhaling wordt belaagd met procedures, waardoor deze persoon telkens weer naar de rechter moet om zich te verweren. En stel dat de eiser telkens de zaak verliest: hij begint tegen beter weten in telkens opnieuw aan kansloze zaken. Is er dan een grens te stellen aan dit hinderlijke gedrag? Of weegt het recht om een procedure aan te spannen zo zwaar dat de verweerder maar moet accepteren dat hij opnieuw op kosten wordt gejaagd? Advocaat Marius Hupkes schrijft over het procedeerverbod.
Een zonnige tuin in de stad is plezierig. Anderen willen liever meer woonoppervlak: zij willen hun tuin volbouwen. Dat is slecht,nieuws voor de buurman die de voorkeur geeft aan zon- en daglicht. Is zo'n uitbouw onrechtmatig en kun je de bouw tegenhouden via de rechter? Hoe zal de rechter beslissen, wat is de rol van het bestemmingsplan en telt de architectonische waarde van het bouwcomplex mee?
In Nederland wordt een religieus huwelijk niet erkend als er niet eerst een burgerlijk huwelijk is gesloten. Maar religieuze huwelijken spelen wel een belangrijke rol in religieuze gemeenschappen. Bij scheiding gelden de traditionele regels van het geloof en die zijn bji joden en moslims niet gunstig voor vrouwen. Mannen kunnen de religieuze echtscheiding tegenhouden en dat botst met de persoonlijke vrijheidsrechten van vrouwen. Kan een vrouw in zo'n geval ontsnappen aan huwelijkse gevangenschap door een beroep te doen op de burgerlijke rechter, ook al is het een geloofskwestie? Of gaat de rechter uit van scheiding van kerk en staat en bemoeit hij zich niet met interne geloofsaangelegenheden?
Het is niet de bedoeling u de stuipen op het lijf te jagen met deze onheilspellende titel. Maar het dringende advies luidt wel: denk heel goed na voordat u een VoF opricht. Of liever: met wie u een VoF aangaat. Er bestaat een groot risico op aansprakelijkheid, als je vennoot schade veroorzaakt bij een derde. Het enige dat daarvoor nodig is, is dat het een handeling is geweest die normaal gesproken door de VoF wordt verricht.
In Nederland wordt op grote schaal gecontroleerd asbest gesloopt, een lichte en gevaarlijke stof die zich gemakkelijk verspreidt. Soms gaat een sanering fout en dan wordt een gebouw besmet verklaard, met hoge schade tot gevolg. Wie kan dan wie aansprakelijk stellen voor de schade? Er spelen meerdere juridische relaties, zoals eigenaar-huurder, eigenaar-sloopbedrijf, huurder-sloopbedrijf, eigenaar-asbestinventarisatiebureau, enzovoort.
We hebben veel positieve reacties ontvangen op ons artikel over het aanpakken van oplichters van 2 april 2016. De meeste reacties kwamen van mensen die het slachtoffer zijn geworden van een oplichter. We kregen ook veel vragen over de juridische middelen die een advocaat in kan zetten om de schade op een oplichter te verhalen. Het artikel ging over het aanpakken van oplichters via de civiele rechter. Woorden als “fraude” en “oplichting” staan niet in het Burgerlijk Wetboek. Wat zijn dan de instrumenten die we inzetten om in een rechtszaak geld terug te vorderen van een oplichter? In dit artikel geven we een kijkje in onze keuken. Zo gaan we te werk als we voor u een oplichter dagvaarden en een schadevergoeding regelen.
Aangifte doen tegen de oplichter is altijd aan te raden. Oplichtingszaken hebben alleen niet de hoogste prioriteit. Geweldszaken, moord en inbraak krijgen vaak meer aandacht. Bovendien kost het opsporingswerk in oplichtings- en fraudezaken veel mankracht en tijd; oplichters gaan vaak slim te werk. Je moet dus niet al te hoge verwachtingen hebben van het opsporen en vervolgen van oplichters. Bovendien, en daar gaat dit artikel over, het terugvorderen van het verduisterde geld of het vorderen van de schade is niet de taak van de politie. Daarvoor moet je naar een advocaat.