Een dwangakkoord is een door de rechtbank aan de schuldeisers tegen hun wil opgelegde schuldregeling. Na de uitvoering van de regeling is de schuldenaar bevrijd van zijn schuldenlast. Hij hoeft dan niet meer in de wettelijke schuldsanering (WSNP) en kan met een schone lei verder.
Voor wie
Een dwangakkoord is alleen mogelijk voor particulieren en ex-ondernemers die een eenmanszaak of een V.o.F. hebben gehad. De regeling staat dus niet open voor rechtspersonen (BV’s, instellingen, enz.)
Bedoeling van een dwangakkoord
Het dwangakkoord is in de Faillissementswet ingevoerd om de instroom in de WSNP te beperken. Bij een dwangakkoord worden de schulden gesaneerd door een schuldhulpverlener en niet door een WSNP-bewindvoerder. Een bewindvoerder is duurder en het WSNP-traject is strenger. Veel mensen hebben daarom liever een dwangakkoord dan de wettelijke schuldsanering.
Soorten dwangakkoord
Er zijn verschillende types dwangakkoord. Wat het meeste voorkomt is een herfinanciering door de gemeentelijke kredietbank. Lees hier meer over de verschillende soorten dwangakkoord.
Wettelijke regels
De wettelijke regels van het dwangakkoord kennen enkele belangrijke verschillen met de WSNP. Wie de afgelopen 10 jaar al in de WSNP heeft gezeten, mag bijvoorbeeld niet in de WSNP. Ook geldt bij de WSNP een strenge “goede trouw” toets voor het ontstaan schulden. Deze hindernissen gelden voor het dwangakkoord niet.
Bij afwijzing van het dwangakkoord door de rechtbank is hoger beroep mogelijk. Hoger beroep moet via een advocaat.
Aanvraag en hoger beroep
Voor het aanvragen van een dwangakkoord is geen advocaat nodig. De aanvraag wordt verzorgd door de schuldhulpverlener, die ook toetst of het dwangakkoord haalbaar is en aan de voorwaarden voldoet. Bij afwijzing van het dwangakkoord door de rechtbank is hoger beroep mogelijk. Hoger beroep moet wel via een advocaat. Lees hier meer.
Dit artikel is onderdeel van de serie Hoe werkt faillissement?